Heuvels en Edward, de cathograaf

Een verlegen ogende man met rode konen sprak ons in gebroken Nederlands aan. Hij stond, net als wij, aan de counter van een ‘generalstore’ annex restaurantje in the middle of no where. Een stapel (land) kaarten in zijn hand en stak ons er een toe.
Het was ergens tussen vier en vijf uur. Wij hadden t wel een beetje gehad. Na Glen Ellis, de zo fijn voor ons geregelde campground, ging de weg gestaag omhoog. Niet vervelend. Ik vond t eigenlijk wel fijn fietsen. Stevig doortrappen met het idee elke trap omhoog te gaan. Onderweg passeerden we de typische 4th of Juli parades. De brandweer, de politie, de veteranen, iedereen loopt mee in de optocht op Independence day. De belangrijkste feestdag van het jaar, op Xmas en Thanksgiving na. Oneerbiedig trapten wij gewoon door..de weg voerde omhoog naar de ‘Divide’, het hoogste punt in een gebied wat de stromen van rivieren scheidt. Het laatste stukje was pittig. Na een stop om te genieten van de ‘scenische view’ (viel tegen, vond ik) kon ik niet meer wegkomen. Te zwaar. We duwden 50 meter de fietsen omhoog om ze vervolgens kilometers lang naar beneden te laten vallen. Kijk, dat is nou de lol!
Het ging allemaal in ene reuze snel. We dachten met het doorkruisen van de bergen van New Hampshire dagen lang bezig te zijn en aan de rest van de route hadden we nog niet veel aandacht besteed. We stopten voor beraad. Welke route nu verder te nemen, aangezien we door deze ‘gemakkelijke route’ te kiezen van onze kaart zijn afgereisd.
En toen was daar Edward, de cartograaf. Hij heeft zijn opleiding in Amsterdam gedaan en woonde in de Beethovenstraat. Om geld te verdienen gidste hij in het Rijksmuseum. Al pratend met ons kwam zijn Nederlandse taal terug. Woord voor woord. Een fascinerend proces. Hij vertelde en vertelde. Zijn hele leven kwam voorbij. Nu 66 jaar, terug gekeerd naar zijn geboortegrond en een gezin hier gesticht. Hij is trots op zijn mooie kaarten. Vorig jaar kreeg hij de speciale ‘nerd’ prijs in de kaartenmakerij.
Als kind schreef hij zijn toekomst dromen in zijn dagboek. Decennia later las hij t terug. Hij heeft 90% waargemaakt zonder zich ooit nog die jeugdgedachtes herinnerd te hebben. Het is zo gegaan. ‘ if you get your mind in the right place..’.
We praatten over politiek. Veel wil hij er niet over kwijt. Bernie Sanders kent hij persoonlijk. Met Hilary sprak hij meerderde malen. Aanstaande zaterdag komen de Democratische kandidaten naar New Hampshire en zal hij ze spreken. “That is quite easy here”. Elisabeth Warren kent hij. Waarom is NH zo belangrijk in de verkiezingen? Vroegen wij ons af.
Het opleidingsniveau is hier het hoogste. Het beoordeelde welbevinden idem. De gezondheidszorg en ga zo maar door ook. NH is een test. Als je jezelf als kandidaat hier aannemelijk kunt maken, kun je het overal.
Hij tekende een route uit op de kaart, de door hem ontworpen kaart. Zo moet je gaan, ‘if i where you’. No Hills. En zo zal het gaan...